Helder blauw water en prachtige kleuren. Is dit de Noordzee?
Het water is helder en blauw. De kleuren zijn fel. Dat moet wel gephotoshopped zijn! Niets is minder waar. Dit zijn de onderwaterbossen van de Noordzee. Deze zijn verrassend mooi en het barst er van het leven. Duik met ons mee en bekijk de pracht van deze verborgen onderwaterwereld. Wij zijn dol op onderwaterbossen.
Schuilplaats voor zeehonden
Deze twee meter hoge planten hebben rubberachtige bladeren. Het zijn bruine en rode zeewieren die ook wel kelp worden genoemd. Ze komen voor in kustwateren van de Noordzee tot een diepte van 20 meter. Zoals je op de foto kunt zien zijn het ook echt dichte bossen. Voor zeehonden is kelp de ideale plaats om zich schuil te houden. Ze voelen zich er veilig. Melvin verstopte zich tussen het kelp en het duurde niet lang tot een nieuwsgierige zeehond zijn kopje liet zien. Kelpbossen worden weleens vergeleken met tropisch regenwoud. Een waterkolom waarin kelpplanten groeien bevat veel meer leven en dieren dan een waterkolom boven een kale zandbodem. Kelpbossen zijn de motor van het ecosysteem in de kustwateren van de Noordzee.
Rood en bruin zeewier groeit als een boom
Kelpbossen bestaan uit rode en bruine zeewieren. De bruine zeewieren groeien als kleine bomen in de zee. De rode zeewieren lijken op klimplanten. Ze groeien via de stam van bruine zeewieren naar het zonlicht. Kelp groeit het best op een rotsachtige ondergrond. De Nederlandse kust heeft een zandbodem, vandaar dat we geen kelp hebben in de Nederlandse kustwateren. Toch barst het in de Noordzee van de kelp, vooral in ondiep water tot 20 meter langs de Engelse en Schotse kust.
Koraal in de Noordzee
Als we door de kelpbladeren naar de rotsen kijken zien we bijzondere dieren en planten. Op deze rotsen kom je zee-egels en dodemansduim (fel geel gekleurd) tegen. Dodemansduim is een zachte koraalsoort die graag groeit op een rotsachtige bodem en in gebieden met veel stroming. De stoming is belangrijk voor de aanvoer van voedsel. Dodemansduim komt voor in kustgebieden met kelp, maar groeit ook op de stenen waarmee we onze dijken versterken in de Oosterschelde.
Zee-anemonen, dieren die op bloemen lijken
Deze zeedahlia leeft ook op de rotsen tussen het kelp. De zeedahlia lijkt op een bloem, maar het is een dier. Het heeft tentakels met paarse vlekken waarmee het kleine zeedieren vangt zoals zeespinnen, visjes en plankton. De zeedahlia komt ook voor in Nederlandse wateren (Zeeland). De kleuren van de onderwaterwereld zijn echt fantastisch. Zoals de paarse zeester die in het Engels Bloody Henry wordt genoemd.
Ontmoeting met een zeehond
Onder water heb je soms verrassende ontmoetingen. Ik lag tussen het kelp om foto’s te maken van koralen en een zee-anemoon. Zodra ik boven het kelp uitzwom zag ik een grijze zeehond. Ik hield me stil en de zeehond zwom voorzichtig naar me toe. Dit zijn speciale momenten die me altijd bijblijven. Ik heb al meegemaakt dat een zeehond met mijn flipper wilde spelen. Het is ongelofelijk wat je meemaakt in de Noordzee.
Het geheim van het onderwaterbos ontrafeld
Om het geheim van deze kelpbossen te ontrafelen, duik ik in de onderwater kelpbossen van de Noordzee na een storm. Het heldere blauwe water is troebel geworden. Er drijven overal stukjes zeewier rond. De zeehonden hebben een schuilplaats opgezocht. Tijdens stormen spookt het onder water. Door de golfslag en de stroming slaan de kelpplanten kapot. In de dagen na de storm zakken deze stukjes langzaam naar de bodem. Een deel wordt meegevoerd door de stroming naar andere gebieden van de Noordzee waar geen kelp groeit. Zo zorgen deze kelpbossen voor een enorme hoeveelheid organisch materiaal in het marine ecosysteem. Dit organische materiaal is voedsel. Bacteriën eten het. Bacteriën zijn voedsel voor kleine eencelligen en ongewervelde dieren. Deze dienen weer als voedsel voor kleine visjes. Kleine visjes worden gegeten door zee-anemonen en grote vissen. En de grote vissen worden gegeten door zeehonden. Zelfs vogels profiteren van de onderwaterbossen van de Noordzee. Want zodra het organische materiaal de kust bereikt, worden de eencelligen en kleine kreeftachtigen gegeten door steltlopers. Niets van deze kelpbossen wordt verspild. Kelpbossen zijn de motor van het ecosysteem in kustwateren van de Noordzee.